Dia I

Jo qu'enteni a soar lo telefonet. Que son sheis òras deu matin. Que'm cau lhevar. Que'm tiri lo linçòu enqüèra chop de la nueit. Que'm pausi suu bòrd deu lheit. Que'm cerqui lo coratge de sofrir lo dia. Que son sheis òras e cinc minutas, que'm lhevi totun. Que passi per la sala de banh tà'm lavar çò qu'ac deu estar: las dents, lo còs, lo peu. Que'm vesteishi viste abans de baishar peus escalèrs. Que'm pausi davant la television. Qu'èra alucada despuish ger ser. Qu'espii las informacions dab l'espèr deu cambiament. Au matin, segon Euronews arren ne cambia pas. Que'm lhèvi a plaser en préner la clau de la veitura. Que m'aprèsti de préner la via, la que preni cada dia.

Après quauquas minutas que m'estanqui suu parcatge de la Comedia. Quin bèth nom tad un estanquet ! Quina òra ei ? N'ac sèi pas. Que m'èi deishat las travas. Qu'entri en saludar lo monde, que m'arresponen. Que'm pausi en la mea taula. Que vei arribar lo patron qui blagoteja dab jo. Que hèi parièr dab umor e que comandi un cafè. Que legi lo jornau en cèrcas de las soas navèras, ne'n tròbi pas nada. On ei, la qui ei desirada peus opprimits ? Que deu estar totaument desapareishuda. En pensar-i que'n senteishi un gran dòu. Que'm bevi lo cafè en contunhar de léger shens nat espèr. Qu'escoti a parlar lo monde qui partatjan la lor colèra. Jo que la sèi legitima, pr'amor que la sofreishi com eths. Quina òra ei ? Tròp tard tad anar de d'òra au tribalh. Uei que'u dèishi aus galerians modèrnes. Jo que'm pagui lo cafè. Que dèshi au patron un bilhet blau, vint euròs tad un cafè ? Aquò rai.

Que parteishi en saludar lo monde qui m'arresponen. Que'm torni préner la veitura e que vau de cap enlòc. Quauquas minutas après que'm tròbi davant un lac. Quin s'apèra dejà ? Que legi sus un panèu «Lac deus Carolins». N'i tròbi pas sonque la natura. Que m'ajaçi sus un platèu d'escacs shens peons. Que'm senteishi com un Werther qui s'a perdut la Carlòta. Que m'adromeishi fatigat. Que soi au ras de la mar grana, non sèi pas on. Que la torni sentir pertot, la que vòlen los presoèrs. Qu'espii au luenh e que la vei. Que'm tiri lo demei. Que percebi lo calhau qui rotla devath lo pè e lo vent qui m'escoba lo gran de la pèth. Qu'aledi un còp darrèr l'aire. Que sauti de l'arribassa. Que l'èi tornada trobar.

Que voi que sapis, tu qui'm leges : qu'èi quitat lo monde com i soi vienut, negat peu liquide de la vita. Que l'èi tornada trobar, pr'amor adara que soi libre.

Jo qu'enteni a soar lo telefonet. Que son sheis òras deu matin. Que'm cau lhevar...