Qu'estó renavidas, purmèra e dusau
qui defenèn tot parièr, castèth e
casau.
Qu'avón pros cavalèrs, qu'i credèvan
tan hòrt,
que ne'us poish pas díser: lo saunei
qu'èra tòrt;
Que poderí clamar, l'afeccion qu'èi
tà l'òrt,
mes ne cantarèi pas, nat parçan en
paradís.
N'escriverèi pas vèrs dab la hami deu
país;
Que'm dèishi la Mirèio
aus arrais deu sorelh,
puishque
ne la celebri
pas com un regrelh;
Ne
plorarèi pas la bèra civilizacion,
qui's
tròba, peus sons mèstes, la continuacion;
Ne
getarèi pas au desbremb
la tradicion.
Que
pescarèi çò de miélher de jo medish
Entà
quitar un dia lo men brèç d'aigapish
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada