Maudit sii lo hred crudèu
qui uei t'arrauca,
lo qui t'a pres au còth,
atau lo tristèr trenca
la part gaujosa deu còr,
pleada d'estrambòrd
e qui't hè véder
precòçament la fin òrra.
Hòu qu'ei de créder a
la glòria de l'acte son,
pr'amor ua canta pura
jamei s'escana
e après l'ivèrn,
tostemps torna l'arrajon
qui desvelha a plaser
l'èrba de la lana.
La prima sancèra qu'ès
en suspart Lauseta
d'aquera tèrra auherida
a la vita
Mes dejà que vedes
l'ombra carnassèra
Qui't gaita envejosa
despuish la soa sèrra.
Aqueth peruc faus qui
s'agusa de hami
Podosses huéger de pos
aqueth esvarjaire
Qui d'ua urpa tradidora
e't vòu aucir,
E har de tu la preda bèra
deu caçaire.
Mes dreta que demoras,
Dauna de prima
a cantar meravilhosament
la qui t'aima
La mair nocienta nosta,
verga d'omission
Qu'ua punhada d'òmi e
vòu de beton
Que't moreishes soleta,
doça Lauseta
Mes lo planh ton, lo qui
crida l'amor de Mair
Ne serà pas abandonat,
òh dauneta
Avant que lo vent lançe
de reng l'arair
Ne ploretz pas la lauseta
de Gasconha
Pr'amor sacrificats que
n'i a, vielhs o joens
Qui son perduts sus
l'autar de la vergonha
Que siin de Pau, de
Tolosa o de Sivens.
D'un Remèsi a l'aute.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada